Στο πιθανό ερώτημα κάποιου τι με ενδιαφέρει τι ήταν η Σκηνή
του Μαρτυρίου, η απάντηση είναι απλή. Με ενδιαφέρει κάθετι που σχετίζεται με το
Θεό μου. Θέλω να γνωρίζω την Πίστη μου και επιθυμώ η λατρεία μου να είναι
λογική. Με αυτήν την σκέψη λοιπόν μελετούμε και ερευνούμε τα ιερά μας κείμενα
και προσπαθούμε να βρούμε την σχέση του τότε με το τώρα και επιστημονικά. Για
την κατανόηση των Βιβλικών κειμένων, εκτός του
φωτισμού από το Άγιο Πνεύμα,
είναι αναγκαίο να γνωρίζουμε την ατμόσφαιρα που γράφτηκαν τα βιβλία. Έτσι μας
ενδιαφέρουν ήθη και έθιμα παλαιοτέρων εποχών και γι᾽αυτό ενσκύπτουμε σε
διάφορες επιστήμες όπως της ιστορίας, της αρχιτεκτονικής, της παλαιογραφίας και
φυσικά της αρχαιολογίας. Στο παρόν κείμενο θα αναφερθούμε στην Σκηνή του
Μαρτυρίου.
Στην θρησκεία των Ισραηλιτών
η λατρεία αποτελεί τον βασικότερο πυλώνα της σχέσης του ανθρώπου με το Θεό.Ο πιστός ισραηλίτης λατρεύει το Θεό, τον οποίο θεωρεί
προστάτη και σωτήρα του. Έτσι, αφού τον εξέλεξε ως περιούσιο λαό, του καθόρισε
και τα σχετικά με την λατρεία ( τρόπο, χώρο κ.τ.λ.). Ποια ήταν λοιπόν αυτά, όταν
οι Ισραηλίτες βρίσκονταν στην έρημο μετά την έξοδό τους από την Αίγυπτο; Όταν
βρέθηκαν ταλαιπωρημένοι για περίπου σαράντα χρόνια στην έρημο, στην πορεία τους
προς την γη Χαναάν, ο Θεός τους έδειχνε την παρουσία και προστασία Του, αν και οι ίδιοι συχνά απιστούσαν. Ωστόσο,
παρά τις απιστίες τους, τελούσαν τα της λατρείας τους στην λεγόμενη Σκηνή του Μαρτυρίου. Αυτή ήταν ένα
φορητό ιερό που εθεωρείτο το κέντρο της λατρείας. Σε αυτό εμφανιζόταν ο Θεός και καθιστούσε γνωστές τις βουλές Του. Πρόκειται για σκηνή, κατασκευασμένη από ξύλο ακακίας, που
έφτιαχναν κοντά στις σκηνές του λαού. Στο
μπροστινό μέρος της συνομιλούσε ο Μωϋσής
με το Θεό,στόμα κατά στόμα.Την ώρα αυτή της συνομιλίας ο λαός περίμενε στις σκηνές του
να δει την εμφανιζόμενη στήλη της νεφέλης να εξαφανίζεται από την είσοδο της Σκηνής,
σημάδι ότι τελείωσε η θεία επικοινωνία. Περιγραφή της Σκηνής γίνεται στα κεφάλαια 25 και 26 του βιβλίου Έξοδος. Μέσα
στην σκηνή βρισκόταν ο ιερέας για να τελέσει την θυσία επί του ειδικού
θυσιαστηρίου.Χωριζόταν στο χώρο που ονομαζόταν άγια και στον πιο ιερό χώρο «Τα Άγια των
Αγίων», όπου βρισκόταν η Κιβωτός της Διαθήκης.
Με βάση τα παραπάνω παρατηρούμε ότι οι τύποι και τα σχήματα
αλλά και γενικότερα η δομή της χριστιανικής λατρείας, όπως έχει διασωθεί μέχρι
σήμερα, είναι ηλίου φαεινότερο ότι είναι αποτέλεσμα επιδράσεων διαφόρων λαών
και πολιτισμών. Κατά κύριο λόγο η Ιουδαϊκή πίστη και λατρεία έχει προσφέρει θα
λέγαμε το ένδυμα, την βάση, ως προς τον τρόπο και τον χώρο της λατρείας μας.
Όμως και η ελληνιστική όπως και η ρωμαϊκή περίοδος έχουν συμβάλει σε κάποιο
βαθμό στην διαμόρφωσή της. Έτσι, η δομή των σημερινών χριστιανικών ναών σχετίζεται άμεσα
με την Σκηνή του Μαρτυρίου. Ουσιαστικά αλλά και συμβολικά, αναγωγικά ή και
αλληγορικά για τους χριστιανούς, Σκηνή του Μαρτυρίου, αλλά και Κιβωτός της
Διαθήκης, είναι η αγία Τράπεζα στο ιερό Βήμα των ναών μας, αλλά και η καρδιά
κάθε πιστού που κοινωνεί με το Χριστό. Στις μέρες μας δεν ισχύουν οι αμέτρητες
διατάξεις του μωσαϊκού Νόμου περί θυσιών και ολοκαυτωμάτων. Όλες αυτές τις
κατήργησε το Αίμα του Χριστού, το οποίο καθαρίζει πλέον κάθε άνθρωπο που θα το
θελήσει από όλες τις συνέπειες των ανθρωπίνων λαθών και αστοχιών. Ο δρόμος για
να τον πλησιάσουμε είναι γνωστός. Θέληση για πραγματική ελευθερία χρειάζεται!
