Θα παραθέσουμε μερικά αποφθέγματα πνευματικών αναβάσεων για
την μεγάλη αυτή Δεσποτική εορτή προκειμένου να δούμε πώς οι ανεβασμένοι πνευματικά
άνθρωποι, οι άγιοι, ζουν και μιλούν γι᾽αυτήν.
Ο άγιος Ιωάννης ο Χρυσόστομος λέει: «Πόσο θα ήταν μέγα και θαυμαστό αν κατέβαινε ο ήλιος από τους ουρανούς
και τον έβλεπες να τρέχει πάνω στη γη! Αυτό, θα προξενούσε κατάπληξη σε όλους:
συλλογίσου τώρα πόσο είναι εκπληκτικότερο να βλέπεις τον Ήλιο της Δικαιοσύνης
να εκτοξεύει τις ακτίνες του μέσα από τη δική μας σάρκα καταυγάζοντας τις ψυχές
μας».
Ο Άγιος Θεόδοτος Επίσκοπος Αγκύρας συμπληρώνει: «Είναι λαμπρό και παράδοξο της παρούσης
εορτής το γεγονός×
λαμπρό γιατί προξένησε τη σωτηρία των ανθρώπων×
αλλά και παράδοξο, γιατί νίκησε τη λογική της φύσεως. Η φύση ξέρει πως εκείνη
που γέννησε, δεν είναι πια παρθένος× η
χάρις όμως, και μητέρα την κατέστησε, και την παρθενία της δεν έβλαψε. Είδες
πόσο παράδοξο είναι το μυστήριο, που παρακάμπτει τη λογική της φύσεως; Είδες το
υπερφυσικό γεγονός, που συντελέστηκε με μόνη τη δύναμη του Θεού; Είδες τον Λόγο
του Θεού να γεννιέται με τρόπο υπέρλογο;»
Σπουδαία είναι και όσα αναφέρει ο Βασίλειος Σελευκείας για
την Παναγία σε σχέση με το γεννηθέντα Χριστό:
« Ποιο να βρω, παιδί
μου, όνομα, που να ταιριάζει σε σένα;
Ανθρώπου; μα είχες
σύλληψη θεϊκή.
Θεού; μα έλαβες σάρκα
ανθρώπινη.
Τί να κάνω λοιπόν με
σένα; Να σε γαλακτοτροφήσω; ή να σε θεολογήσω;
Σαν μάνα να σε
υπηρετήσω, ή σαν δούλη να σε προσκυνήσω;
Σαν παιδί μου να σ᾽αγκαλιάσω,
ή σαν Θεό μου να σου προσευχηθώ;
Να σού δώσω γάλα, ή να
σου προσφέρω θυμίαμα;
Τί άρρητο και μέγιστο
που είναι τούτο το θαύμα!...»
Ο άγιος Θεόδωρος ο Στουδίτης
γίνεται επίκαιρος για τον κομιστή της ειρήνης γεννηθέντα Χριστό: «Γι᾽αυτό οι
άγγελοι ευαγγελίζονται το μυστήριο και ο αστέρας μηνύει ότι έχει γεννηθεί στη
γη ο επουράνιος× γι᾽αυτό οι ποιμένες
τρέχουν να δουν τον ευαγγελισθέντα Σωτήρα και οι Μάγοι τού προσφέρουν βασιλικά
δώρα× γι᾽αυτό
και ψάλλεται καινούργιο άσμα για καινούργια και θαυμαστά γεγονότα, επειδή ο
Θεός που δοξάζεται στα επουράνια φανερώθηκε στη γη φέρνοντας την ειρήνη.
Συμμαρτυρεί και ο Απόστολος λέγοντας: Αυτός εστίν η ειρήνη μας… Αυτός είναι
πραγματικά για εμάς ειρήνη».
Τέλος ας ακούσουμε τα
προτρεπτικά λόγια του Ηλία Μηνιάτη:
«Οι μάγοι όταν
προσκύνησαν το Χριστό, δεν επέστρεψαν από τον ίδιο δρόμο που ήρθαν, αλλά πήραν
άλλον και γύρισαν στον τόπο τους. Αυτό είναι το πιο αναγκαίο, που πρέπει κι
εμείς να το κάνουμε: Όταν κατ᾽αυτές τις άγιες ημέρες εξομολογηθούμε και
μεταλάβουμε, δεν πρέπει να γυρίσουμε πάλι από τον ίδιο δρόμο που ήρθαμε× όχι! αλλά δι᾽άλλης
οδού× ν᾽αλλάξουμε
δρόμο και τρόπο, ν᾽αλλάξουμε τα ήθη μας, ν᾽αλλάξουμε ζωή× μην επιστρέψουμε στα προηγούμενα
πάθη μας και τις προηγούμενες αμαρτίες μας×
δι᾽άλλης οδού× ας
ακολουθήσουμε πια τον άλλο δρόμο, τον δρόμο της χριστιανικής αρετής! Με δύο
λόγια, πρέπει να εγκαταλείψουμε την οδό της απώλειας, που με τις κακές μας
συνήθειες οδηγούσε ολοταχώς προς την κόλαση×
ας βαδίσουμε άλλη× την
οδό της τέλειας διορθώσεως μας που θα μας οδηγήσει ασφαλώς στην αιώνια ζωή!»
