Υπάρχουν πρόσωπα που ήρθαν στον κόσμο, έζησαν και έδρασαν αλλά
μετά από λίγα χρόνια λησμονήθηκαν. Αυτοί οι άνθρωποι μπορεί να ήταν επιφανείς στην εποχή τους και μάλιστα
να μεγαλούργησαν, όμως όπως προείπαμε, βρέθηκαν συν τω χρόνω στην αφάνεια.
Πρόκειται για
τους «μεγάλους» αυτού του κόσμου. Αλλά αυτό δεν ισχύει μόνο γι’αυτούς
αλλά όλους μας. Και εμείς οι ίδιοι υπάρχει φόβος να βρεθούμε στην ίδια
κατάσταση. Υπάρχουν όμως και άλλοι που τους
θυμόμαστε κάθε χρόνο, τους τιμούμε, τους επικαλούμαστε στην προσευχή μας και δεν
είναι άλλοι από τους αγίους της Εκκλησίας
μας. Σήμερα αύριο, χαιρόμαστε, σκιρτά η ψυχή μας για την μνήμη των
πρωτοκορυφαίων αποστόλων Πέτρου και Παύλου. Δύο προσωπικότητες που λαμπρύνουν το
στερέωμα της Εκκλησίας μας. Δύο μορφές μοναδικές, όπως μοναδικός βέβαια είναι
και ο βίος κάθε αγίου. Ο υμνωδός των τροπαρίων της εορτής τους δεν ξέρει πως να
υμνήσει, τι να πρωτοπεί για τους δύο αυτούς πραγματικά μεγάλους. Δεν ξέρει με ποιά στέμματα να τους στεφανώσει και να τους
εγκωμιάσει.
Από την μια τον απόστολο
Πέτρο στον οποίο κατεύφευγαν όλοι οι άλλοι
απόστολοι για να λάβουν συμβουλές και κατευθύνσεις για το ιεραποστολικό τους έργο. Είναι ο ίδιος απόστολος που βρέθηκε κοντά, όχι
τυχαία, στα κορυφαία γεγονότα της επίγειας ζωής του Χριστού. Ήταν ψαράς στο επάγγελμα
αλλά όπως φαίνεται με διακαή πόθο να γνωρίσει την Αλήθεια. Είναι στον χαρακτήρα
αυθόρμητος και θυσιαστικός αν και την
κρίσιμη ώρα δείλιασε για την πίστη του στο Χριστό. Δεν είναι όμως καθόλου τυχαία
η τριπλή ερώτηση του Διδασκάλου Του στην συνέχεια για το αν τον αγαπά.Τρεις φορές τον ερωτά για την αγάπη
του προκειμένου να διορθωθεί η τριπλή άρνησή
του. Αυτός ο απόστολος γίνεται μια
καιομένη λαμπάδα της ιεραποστολικής πορείας του Ευαγγελίου. Πραγματικός στύλος
και εδραίωμα που φθάνει για τον σκοπό αυτό μέχρι θυσίας της ίδιας του της ζωής.
Και ο άλλος στύλος της Εκκλησίας μας, ισάξιος με τον πρώτο, ο
εορταζόμενος κήρυκας των εθνών Παύλος. Τί να πει κανείς γι’ αυτόν τον τόσο
πραγματικά μεγάλο; Με την ανάγνωση στις Πράξεις των Αποστόλων και των δικών του
επιστολών περί της ζωής και του έργου του ιλιγγιά ο νους. Είναι ξεκάθαρο ότι
πάσχει για το Ευαγγέλιο, θυσιάζει τα πάντα για τον σκοπό αυτό, ταλαιπωρείται,
διώκεται, φυλακίζεται, θανατώνεται, και όλα αυτά για την πίστη του. Όμως τί
μεγάλο πράγμα είναι να θυσιάζεσαι γι’ αυτό που πιστεύεις! Ήταν διώκτης του
χριστιανισμού και έγινε κήρυκας και ομολογητής του. Αυτά είναι τα μεγαλεία του
Θεού ενός Θεού που σπάει τα καλούπια και αναζητά και καλεί ψυχές από
όλα και σε όλα τα μήκη και τα πλάτη της
γης. Σε κάθε τόπο που υπάρχει ανθρώπινη ύπαρξη εκεί υπάρχει ιδιαίτερη μέριμνα από
τον Θεό γι’ αυτήν. Ο απόστολος Παύλος
πίστευε ότι το Ευαγγέλιο έπρεπε να κηρυχθεί στα μεγάλα κέντρα και από εκεί
θα ήταν εύκολο στην συνέχεια να διαδοθεί παντού. Έτσι και έκανε με μεγάλη
συνέπεια. Πράγματι το χαρμόσυνο μήνυμα έφθασε σε όλο τον τότε γνωστό κόσμο.
Θαυμάζουμε την πλατειά καρδιά του και τον νου του μεγάλου αυτού αγίου που δεν
φοβήθηκε να τα βάλει με όλους για την αγάπη του στο Χριστό και αυτό έγινε γιατί
ήταν θεοκίνητος, ζούσε μέσα του ο Χριστός! «Ζῶ δε οὐκέτι ἐγώ, ζῇ δέ ἐν ἐμοί
Χριστός» (Γαλ. 2,20).
Τους δύο αυτούς μεγάλους αποστόλους εορτάζουμε σήμερα, τον
Πέτρο και τον Παύλο. Δύο πορείες ξεχωριστές και ιδιαίτερες αλλά από την ίδια αφετηρία και με κοινή κατάληξη. Κοινή αφετηρία τους η
Πεντηκοστή και κοινή κατάληξη η θέωση μέσω του μαρτυρίου. Δύο πρότυπα που θα είναι
πάντοτε επίκαιρα ίσως όχι μέσα από τηλεοπτικούς σταθμούς και άλλα μέσα αλλά αναδυόμενοι
μυστικά στις καρδιές των ανθρώπων που το επιθυμούν.
Εν μέσω
πολύεδρης κρίσης για την πατρίδα μας η
μνήμη τους είναι πιο επίκαιρη από ποτέ! Μας μιλούν γι’ αυτά που αξίζουν. Μας
θυμίζουν ότι τα πάθη μας οδηγούν σε δύσκολες καταστάσεις. Μας νοηματοδοτούν την
ζωή σε αυτά για τα οποία αξίζει να ζούμε
και να παλεύουμε, τα οποία συσπειρώνονται στην προσπάθειά μας να βρούμε τον
δρόμο μας, τον δρόμο που οδηγεί στην αιώνια χαρά που προσφέρει η κοινωνία με τον Θεό! Η εμπιστοσύνη μας στο Θεό, η εμπιστοσύνη
που είχαν οι άγιοι, μας δίνουν λύσεις, αν
το θελήσουμε και για την παρούσα δύσκολη κατάσταση αλλά και για την μέλουσα
ζωή!
