Η Αγία Γραφή αναφέρεται σε ό,τι σήμερα βιώνουν οι Έλληνες;

Η μελέτη της Αγίας Γραφής είναι αναπόσπαστο μέρος της πνευματικής ζωής. Όσα αναφέρει το ιερό αυτό βιβλίο της Πίστης μας είναι όλα όσα παρέδωσε ο Χριστός στους Αποστόλους και εκείνοι με την σειρά τους σε όλους μας. Τα κείμενά της είναι θεόπνευστα και ως τέτοια απαντούν στις απορίες, στις αγωνίες, στα ερωτηματικά των ανθρώπων. Ο καθένας μας προσεύχεται στο Θεό και ο Θεός του απαντά και τον κατευθύνει μέσα από τα ιερά κείμενα της Βίβλου, όπως και

μέσα από γεγονότα της καθημερινότητάς του. Διαβάζοντας τα αναφερόμενα από τους ιερούς συγγραφείς παρατηρείται ότι ο θείος λόγος είναι πάντοτε ζωντανός και επίκαιρος. Αυτό που ζεις, όταν πλησιάζεις τα αγιογραφικά κείμενα, δεν μοιάζει με κανένα βίωμα άλλου αναγνώσματος. Όταν με αγαθή διάθεση τα προσεγγίζεις σου αποκαλύπτεται Αυτός που βρίσκεται πίσω από τις λέξεις. Δεν είναι απλό συντακτικό ή ποιητικό σχήμα λόγου αυτό με το οποίο οι προφήτες ξεκινούν τα λεγόμενά τους. Το «Τάδε λέγει Κύριος…» δηλώνει ότι πράγματι ο Θεός είναι αυτός που μιλά διά του στόματός τους. Αυτόν καλούμαστε να αναγνωρίσουμε και σε Αυτόν να εντρυφύσουμε. Όμως, η μελέτη της Αγίας Γραφής μας αποκαλύπτει όχι μόνον τον Χριστό που φανερώνεται στην Παλαιά και την Καινή Διαθήκη, αλλά και την σωστή ερμηνεία των γεγονότων της ζωής μας.

Στο βιβλίο προφήτης Ησαΐας γίνεται αναφορά στην κοινωνική κατάσταση που βίωνε ο προφήτης τον 8ο αιώνα π.Χ. Είναι ο χρόνος που έζησε και έδρασε. Ξαφνιαζόμαστε όμως από την ομοιότητα! Η ιστορία επαναλαμβάνεται με διαφορετικά πρόσωπα. Λέει ο προφήτης: «Ἡ γῆ ὑμῶν ἔρημος, αἱ πόλεις ὑμῶν πυρίκαυστοι× τήν χώραν ὑμῶν ἐνώπιον ὑμῶν ἀλλότριοι κατεσθίουσιν αὐτή, καί ἠρήμωται κατεστραμμένη ὑπό λαῶν ἀλλοτρίων».« Η γη σας έγινεν έρημος, αι πόλεις σας έχουν κατακαή από πυρκαϊάς× την καλλιεργημένην χώραν σας και τους καρπούς μπροστά στα μάτια σας τα κατατρώγουν ξένοι και έχει ερημωθή καταστρεμμένη από ξένους λαούς». Πόσο πιο επίκαιρος θα μπορούσε να είναι ο προφητικός αυτός λόγος για την πατρίδα μας; Μια πλούσια χώρα που θέλουν να την παρουσιάζουν οπωσδήποτε πτωχή! Μια χώρα που δεν έχει τους άρχοντες αυτούς για να την υπερασπίσουν και να την αναδείξουν. Μια όντως πλούσια χώρα σε φως, χρώμα, πολιτισμό, τέχνες, φιλότιμο, λεβεντιά, αρχοντιά παρουσιάζουν ως ζητιάνα αν –και αυτό είναι το παράδοξο- αυτή τους δίδαξε τις μεγάλες και πανανθρώπινες αξίες και αλήθειες. Μα δεν γίνεται αυτό μόνο για την Ελλάδα αλλά και για την οικουμένη ολόκληρη. Υπάρχει η βούληση για προγραμματισμένη και οργανωμένη πορεία στο σκότος.

Ο προφήτης μας διδάσκει πολλά από τα κείμενά του. Κάνει και κάτι ιδιαιτέρως σπουδαίο× ψυχογραφεί τις παθογένειες της ανθρώπινης καρδιάς καταγράφοντας την σημερινή πραγματικότητα περίπου δύο χιλιάδες και οκτακόσια χρόνια π.Χ. Ας δούμε πώς κυβερνούσαν οι ηγεμόνες στην εποχή του; Πώς φέρονταν οι δικαστές;

«Οἱ ἄρχοντες σου ἀπειθοῦσι, κοινωνοί κλεπτῶν, ἀγαπῶντες δῶρα, διώκοντες ἀνταπόδομα, ὀρφανοῖς οὐ κρίνοντες καί κρίσιν χηρῶν οὐ προσέχοντες».

«Ἀλλοίμονον εἰς ἐκείνους, οἱ ὁποῖοι λέγουν καί παριστάνουν τό κακόν ὡς καλόν καί τό καλόν ὡς κακόν καί οἱ ὁποῖοι διά τῶν πράξεών των παρουσιάζουν τό σκότος ὡς φῶς καί τό φῶς ὡς σκότος, οἱ ὁποῖοι πείθουν μέ τό παράδειγμά των καί τούς ἄλλους, ὅτι τό πικρόν εἶναι γλυκύ καί τό γλυκύ εἶναι πικρόν».

Θα έλεγε κάποιος ότι με τις δύο αυτές περικοπές του βιβλίου του καταγράφει την σημερινή πραγματικότητα.

Εκτός των προαναφερομένων, ο προφητικός λόγος έχοντας και άλλες εκφάνσεις προσφέρει σημαντικά μηνύματα. Γίνεται προτρεπτικός όταν διαβάζουμε: « Λούσασθε, καθαροί γένεσθε, ἀφέλετε τάς πονηρίας ἀπό τῶν ψυχῶν ὑμῶν, ἀπέναντι τῶν ὀφθαλμῶν μου, παύσασθε ἀπό τῶν πονηριῶν ὑμῶν». Γίνεται όμως και προειδοποιητικός: «Ἐάν δέ μή θέλητε, μηδέ εἰσακούσητέ μου, μάχαιρα ὑμᾶς κατέδεται×τό γάρ στόμα Κυρίου ἐλάλησε ταῦτα».

Κορυφαίο όμως γεγονός στην προφητική του διδασκαλία είναι ο πόθος μιας κοινωνίας πραγματικών ανθρώπων με κοινό την αγάπη, την συναδέλφωση και την ειρήνη των λαών.

 «Και θα κρίνη μεταξύ των εθνών αναγνωριζόμενος υπ᾽αυτών ανώτατος νομοθέτης και κριτής και θα ελέγξῃ ως κυρίαρχος πολύν λαόν. Και όλοι αυτοί θα μετατρέψουν τας μαχαίρας των εις αλέτρια και τα δόρατά των εις δρεπάνια και δεν θα πάρη έθνος εναντίον έθνους μάχαιραν δια να πολεμήσῃ κατ᾽αυτού και δεν θα μάθουν πλέον την τέχνην να πολεμούν ο εις κατά του άλλου».

 Τάδε λέγει Κύριος…